– ساماندهی و تقویت زمینه اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر در تمام ابعاد به ویژه توسط نیروهای مردمی و بانوان متعهد و متدین؛
– گسترش حضور و مشارکت دینی، فرهنگی و اجتماعی بانوان و ارتقاء سطح آگاهی های آن ها؛
– آگاه سازی آحاد جامعه از قوانین و مقررات، تهدیدات و خطرات اخلاقی ، مالی و جانی انواع جرائم و نحوه عمل مجرمین با اجتناب از اشاعه مستقیم و غیر مستقیم آن؛
– اطلاع رسانی به موقع و همه جانبه نسبت به پیامدهای منفی (فردی، خانوادگی و اجتماعی) آسیب ها و انحرافات اجتماعی به خانواده ها و دختران توسط صدا و سیما و رسانه های مکتوب، آموزش و پرورش و دانشگاه ها؛
– توجه به تامین و غنی سازی اوقات فراغت جوانان و زنان توسط خانواده ها و نهادهای مدنی و کاهش اوقات بیکاری آنان؛
– توسعه فرهنگ نقد و نقدپذیری در عرصه مسائل فرهنگی زنان و جوانان؛
– نظارت بر تولید و کیفیت کالاهای فرهنگی و رسانه های جمعی (کتب ، مجلات ، فیلم ها، اینترنت، ماهواره) به منظور جلوگیری از تولید و ترویج آثار فرهنگی مؤثر در تهییج جوانان به لاابالی گری، ابتذال اخلاقی و عدم رعایت عفاف؛
– پیشگیری از بهره گیری عاملان انحراف اجتماعی از تنش ها و فضای ناآرام جامعه.
۲) خانواده
– تسریع و تسهیل امر از ازدواج و تامین نیازهای اساسی جوانان از طریق هماهنگی و ساماندهی امکانات دولتی و غیر دولتی ذی ربط؛
– ایجاد زمینه و بستر مناسب در خصوص توسعه مشارکت های مردمی در تأسيس بنیادهای ازدواج دائم و تقویت و ارتقاء فرهنگ وساطت در ازدواج و همسریابی و رفع نیازهای اساسی جوانان؛
– بهره مندی از نیروهای مددکار اجتماعی و توسعه خدمات مشاوره ای رایگان و اجباری قبل از ازدواج و در زمان بحران روابط زناشویی به منظم تحیکم بنیان خانواده، کاهش نرخ طلاق و بی سرپرستی کودکان؛
– معطوف نمودن اذهان خانواده ها و جوانان به تعدیل توقعات ، پرهیز از تشریفات و تجملات و گرایش به ازدواج دائم با ارائه الگوهای عملی و عینی؛
– ضرورت توجه به تامین نیازهای عاطفی و روانی دختران و زنان در خانواده و تقویت ارتباط میان خانه و مدرسه و رفع مشکلات اخلاقی و رفتاری فرزندان؛
– آشنا نمودن دختران و پسران با آیین همسرداری، حقوق و تکالیف یکدیگر در خانواده؛
– آموزش زوج های در حال ازدواج با مباحث بهداشت باروری جنسی، بیماریهای مقاربتی، ایدز و بهداشت روانی زوجین؛
– تقویت و توسعه مراکز مشاوره تخصصی (اورژانس های اجتماعی) جهت دستیابی خانواده ها در طرح و حل مشکلات ، هدایت فرزندان و بهبود روابط میان فرزندان با والدین؛
– آموزش و اطلاع رسانی به خانواده ها در مورد ایمن سازی اعضای خانواده از ابتلا به انحرافات اخلاقی فرزندان؛
– انجام آزمایشات ژنتیکی قبل از ازدواج به صورت اجباری و رایگان برای زوجهای جوان به منظور دستیابی به ازدواج های پایدار و فرزند سالم.
۳) اقتصادی
– ضرورت برقراری عدالت اجتماعی و امنیت اقتصادی ، کاهش شکاف طبقاتی و رفع فقر، بیکاری و تبعیض به عنوان عوامل مؤثر در بروز آسیب های اجتماعی؛
– توسعه اقتصادی و تامین امکانات زندگی در شهرهای کوچک جهت جلوگیری از مهاجرت نیروی کار به سوی شهرهای بزرگ و افزایش دامنه آسیب ها؛
– تأسيس و راه اندازی کارگاه ها و صنایع کوچک به منظور افزایش فرصت های اشتغال و انجام تمهیدات لازم و جلوگیری از بروز فساد اخلاقی در مراکز خصوصی اشتغال؛
– تقویت فرهنگ حمایت اقتصادی از زنان توسط خانواده خصوصاًً همسر در حین زندگی و بعد از آن؛
– ایجاد مشاغل پاره وقت جهت اشتغال جوانان در دوران تحصیلات عالی و فراهم شدن امکان ازدواج آنان ؛
– تأکید بر تواناسازی اقتصادی زنان از طریق احتساب ارزش مادی و معنوی کار آن ها در خانواده با ایجاد بسترهای قانونی و فرهنگی لازم؛
– تامین و تضمین استقلال اقتصادی زنان در خانواده و مشارکت و بهره برداری عادلانه آنان از مجموعه در آمدهای همسر در حین زندگی و پس از آن؛
– طراحی ساختار و الگوی مناسب شغلی برای زنان با توجه به نقش همسری، مادری و مدیریتی آنان در خانه؛
– افزایش توانمندی و مهارت زنان و آموزش های فنی و حرفه ای و ایجاد فرصت های شغلی مناسب و مولد برای زنان نیازمند کار؛
– اعطای تسهیلات لازم جهت خود اشتغالی متقاضیان و فراهم نمودن بستر مناسب کار،
۴) حقوقی
– استخراج خلاهای قانونی و حقوقی مؤثر در وقوع تخلفات و جرائم مختلف از سوی زنان و تصویب قوانین مؤثر جهت کاهش جرم؛
– لزوم ارائه طرح ها و برنامه های اجرائی مربوط به آسیب های اجتماعی منطبق با قانون اساسی و سایر قوانین کشور؛
– آموزش حقوق اساسی و مدنی به دختران و زنان توسط رسانه ها و دستگاه قضائی در خصوص ظلم های خانگی و اجتماعی و اتخاذ تدابیر لازم جهت حمایت و امداد رسانی فوری به آنان در بروز بحران ها (طرح پلیس مدنی و سلب حق از والدین ناصالح)؛
– تعیین اشد مجازات در خصوص عاملان فریب، باندهای اغفال و وساطت در انحرافات اخلاقی و اجتماعی؛
– انجام حمایت های لازم قانونی نسبت به حقوق زنان و دختران در معرض آسیب جسمی ، روحی و جنسی در خانواده و اجتماع توسط دستگاه قضائی و انتظامی.
ب) مقابله و مهار
۱) آموزش و تحقیقات
– تعریف دقیق انواع آسیب ها و انحرافات اجتماعی ، علل و عوامل مؤثر بر آن، شاخص ها و ویژگیهای زنان آسیب دیده و منحرف به منظور شناسایی و طی مراحل قضائی؛
– آموزش و سازماندهی جامعه ، نهادهای مردمی و تشکل های زنان جهت نظارت عمومی و اطلاع رسانی در مورد مراکز مفاسد اجتماعی؛
– بازنگری ، نقد ، اصلاح و بهینه سازی روش های شناسایی و مبارزه با انحرافات اجتماعی زنان از طریق انجام مطالعات و تحقیقات میدانی.
۲) نظارت و اجرا
– لزوم توجه به اجرای دقیق و حدود الهی در خصوص مرتکبین جرائم مختلف به ویژه اعمال منافی عفت؛
– پرهیز از برخوردهای مقطعی، انفعالی و سلیقه ای و بدون برنامه ریزی توسط نیروهای مسئول (انتظامی، قضائی، بهزیستی و …) و ضرورت توجه به زمینههای پیدایش ناهنجاریهای اجتماعی و جرائم رو به گسترش؛
– مبارزه مستمر جهت انهدام باندهای فساد و فریب و نظارت بر عوامل اصلی و واسطه ها به منظور جلوگیری از تهدید مجدد خانواده ها و جامعه و گسترش فساد توسط آن ها؛
– تقویت امر نظارت و کنترل مجرمین زن با سابقه مجرمانه و اصلاح مجرمان مرد در محیط زندگی و اجتماع؛
– نظارت بر عملکرد بخش های خصوصی در ابعاد اقتصادی ، فرهنگی ، خدماتی و … به منظور برخورد قاطع با فساد در اماکن خصوصی و تامین امنیت اخلاقی و شغلی زنان در محیط کار؛
– بررسی قوانین و مقررات جزائی و کشف نارسایی ها و خلاهای قوانین جزائی به ویژه در مورد جرائم علیه مصالح خانواده ، عفت عمومی و جرائم ضد اخلاق؛
– رعایت عدالت بین زنان و مردان در تعقیب قضائی و تعیین مجازات.
۳) نیروی انسانی